Weten jullie het nog? Eind december schreef ik over mijn goede voornemen voor 2016:
“Vertrouwen. Vertrouwen op mezelf, anderen en dat alles uiteindelijk wel goed komt. Want soms voel ik me echt net een klein bang konijntje ?.”
Ondertussen zijn we ruim 5 maanden verder en heb ik er regelmatig aan gedacht. Ik heb mijn stinkende best gedaan om bepaalde situaties/personen/dingen/alles wat meer los te laten en wat minder superheld Harmke uit te hangen die alles maar moet fixen. Ook ben er wel achter dat zeggen dat je iets los hebt gelaten iets heel anders is dan écht loslaten. Je hoofd en je hart kunnen hier soms heel verschillend over denken.
Mijn voornemen ging over het loslaten van alledaagse situaties en dat vind ik al rete-moeilijk. Toen ik over mijn voornemen schreef kon ik niet weten dat al die ‘moeilijk-los-te-laten-situaties’ nu ineens zo klein en onbelangrijk zouden lijken.
Hier zit ik dan met mijn ‘goede voornemen’ en eigenlijk zit ik een beetje met mijn mond vol tanden. Vertrouwen klinkt zo eenvoudig, maar is op dit moment moeilijker dan ooit. Want wat mijn familie en ik nu op ons bordje krijgen is vertrouwen x 1 miljoen: mijn vader heeft longkanker.
Bam! Dit zette alles waar ik me zorgen over maakte binnen een fractie van een seconde in een heel ander perspectief. Alle andere situaties waarbij ik niet zo goed kon vertrouwen dat ‘het goed zou komen’ zijn ineens level 0 vergeleken met deze mega eindbaas.
Dit nieuws kregen we afgelopen week en het begint steeds meer bij me door te dringen. Zoals het er nu naar uitziet zijn ze er vroeg bij en kan mijn vader geopereerd worden om de kankercellen weg te halen. Daarna zal hij nog chemo en/of bestraling krijgen, afhankelijk van het onderzoek dat nu nog loopt. Dit hoor je niet zo heel vaak, want helaas wordt longkanker meestal pas ontdekt als er al uitzaaiigen zijn.
Hoewel dit heftige en nare nieuws een hoopvol randje heeft, geldt ook hierbij weer: tegen mezelf en de wereld zeggen dat ik erop vertrouw dat alles goedkomt en het daadwerkelijk doen, zijn twee totaal verschillende dingen.
Natuurlijk doe ik mijn best om er op te vertrouwen en houd ik hoop… Maar, lieve va, wat zou superheld Harmke je graag redden zodat ze zeker wist dat alles écht goed zou komen.